การเข้าถึง การรักษา และความสำเร็จของนักเรียนเป็นประเด็นสำคัญสำหรับการศึกษาระดับอุดมศึกษาทั่วโลก แม้ว่าจะมีระดับที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับบริบทระดับชาติและระดับภูมิภาค ความสำคัญของพวกเขาสะท้อนให้เห็นในการริเริ่มที่กำลังขยายตัวเพื่อลดอัตราการออกจากโรงเรียนและเพิ่มความสำเร็จของนักเรียนที่ได้รับการสนับสนุนมากขึ้นจากนโยบาย การวิจัย ทรัพยากร และเทคโนโลยีที่กำลังพัฒนา
ในกรณีที่อัตราการมีส่วนร่วมของนักเรียนอยู่ในระดับสูง
เช่น ในอเมริกาเหนือและยุโรปและบริเวณต่างๆ ของเอเชีย ความสนใจมักจะหันไปหาความเท่าเทียมในการเข้าถึง การรักษาและปริมาณงานของนักเรียน
ในประเทศที่การเข้าถึงยังคงต่ำ เช่น ในแอฟริกาและบางส่วนของละตินอเมริกาและเอเชีย ยังคงให้ความสำคัญกับการย้ายจากชนชั้นสูงไปสู่การศึกษาระดับอุดมศึกษาจำนวนมาก – แต่ด้วยความกังวลเกี่ยวกับคุณภาพที่ลดลงตามมาและผลกระทบที่จะเกิดขึ้นต่อการออกจากโรงเรียน และอัตราการสำเร็จการศึกษา
ในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา การเข้าถึงการศึกษาระดับอุดมศึกษาเพิ่มขึ้นอย่างมาก อัตราส่วนการเข้าเรียนในระดับอุดมศึกษาขั้นต้นของโลก – สัดส่วนของกลุ่มอายุระดับอุดมศึกษาที่เข้าศึกษาระดับอุดมศึกษา – เพิ่มขึ้นจาก 10% ในปี 2513 เป็น 35% ในปี 2557 ตามข้อมูลของธนาคารโลกโดยใช้ข้อมูลสถาบันสถิติของยูเนสโก การเติบโตส่วนใหญ่นั้นอยู่ในสหัสวรรษใหม่: อัตราการลงทะเบียนทั่วโลกอยู่ที่ 19% ในปี 2000 และเพิ่มขึ้นสองเท่าเป็น 38% ในปี 2018
อเมริกาเหนือ ซึ่งเป็นภูมิภาคแรกที่ย้ายไปสู่การศึกษาระดับอุดมศึกษาแบบมวลชน มีอัตราการเข้าเรียนระดับอุดมศึกษาสูงสุดที่ 86% ในปี 2018 ตามมาด้วย 70% ในยุโรปและเอเชียกลาง และ 62% ในยุโรปกลางและบอลติก ในละตินอเมริกาและแคริบเบียน อัตราส่วนการลงทะเบียนรวมอยู่ที่ 52% ในขณะที่เป็น 46% ในเอเชียตะวันออกและแปซิฟิก 42% ในตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ 24% ในเอเชียใต้ และ 9% ในแอฟริกาตอนใต้สะฮารา
ความแตกต่างอย่างมากในการลงทะเบียนมีความสัมพันธ์อย่างมากกับระดับรายได้ประชาชาติ
โดยการมีส่วนร่วมในระดับอุดมศึกษาโดยเฉลี่ยในประเทศที่มีรายได้สูงอยู่ที่ 75% ในปี 2018 เทียบกับ 36% ที่มีรายได้ปานกลางและ 9% ในประเทศที่มีรายได้ต่ำ นอกจากนี้ยังมีความเชื่อมโยงที่แข็งแกร่งระหว่างอัตราการมีส่วนร่วมที่สูงและการมุ่งเน้นที่การรักษานักศึกษาและความสำเร็จ
จากการเข้าถึงผ่านความเท่าเทียมสู่ความสำเร็จ
ในที่ที่ประเทศต่างๆ ได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษาจำนวนมาก ประเด็นเรื่องความเท่าเทียมก็เกิดขึ้น ไม่ใช่แค่ความเท่าเทียมในการเข้าถึงเท่านั้น จากการศึกษาทั่วโลกแสดงให้เห็นว่าคนหนุ่มสาวจากครอบครัวที่ร่ำรวยกว่าและผู้ที่พ่อแม่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญามีแนวโน้มที่จะลงทะเบียนและประสบความสำเร็จมากกว่าผู้ที่มาจากภูมิหลังที่ยากจนและ/หรือผู้ปกครองที่ไม่เคยได้รับการศึกษาระดับอุดมศึกษามาก่อน
เหตุผลมีมากมายและเป็นสากล ไม่เพียงแต่คุณภาพการศึกษาที่อาจส่งผลกระทบต่อความสามารถของนักเรียนในการรับมือกับการศึกษาระดับมหาวิทยาลัย แต่ยังรวมถึงทรัพยากรทางการเงินและความพร้อมของ ‘ทุนทางสังคม’ ที่สนับสนุนความสำเร็จ ในสภาพแวดล้อมที่มีรายได้ต่ำหลายแห่ง เช่น ในแถบชนบทของแอฟริกา อาจมีแรงกดดันอย่างหนักสำหรับคนหนุ่มสาว (โดยเฉพาะเด็กผู้หญิง) ให้ช่วยเหลือครอบครัวที่ทำงานหลังเลิกเรียนและในระหว่างการศึกษาในโรงเรียน
การเข้าถึงการศึกษาระดับอุดมศึกษาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วทั่วเอเชีย จาก 3% ของกลุ่มอายุการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่ลงทะเบียนในปี 1970 เป็น 39% ในปี 2014 ในเอเชียตะวันออกและแปซิฟิก และจาก 4% เป็น 21% ในเอเชียใต้ ในขณะที่เกาหลีใต้มี อัตราการมีส่วนร่วมสูงสุดที่มากกว่า 90% ตามข้อมูลของยูเนสโก
ประชากรนักศึกษาระดับอุดมศึกษาของจีนเป็นประชากรที่ใหญ่ที่สุดในโลก และอัตราส่วนการลงทะเบียนรวมอยู่ที่ 43% ในปี 2558 เพิ่มขึ้นเป็น 51% ในปี 2561 ในขณะที่ระบบอุดมศึกษาขนาดใหญ่ของอินเดียประสบความสำเร็จในการเข้าร่วมประมาณ 22% อัตราการดรอปเอาท์แตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ
เครดิต : thesailormoonshop.com, thespacedoutgroup.com, theworldofhillaryclinton.net, tvalahandmade.com, vanphongdoan.com
